چکیده فارسی
سندرم چندگلندولار خودایمنی نوع 2 در بیمار مبتلا به کاردیومیوپاتی حین زایمان
چکیده هدف: ارائه یک مورد همزمان کاردیومیوپاتی حین زایمان و سندرم چند غده ای خودایمنی نوع 2 در دوران بارداری. روشها: تظاهرات بالینی در دوران بارداری و مرور ادبیات. یافته ها: خانمی 32 ساله در هفته 34 بارداری به دلیل نگرانی از پره اکلامپسی به بیمارستان ما ارجاع شد. او در دوران بارداری مبتلا به کم کاری تیروئید خودایمنی تشخیص داده شده بود. در طی القای زایمان، بیمار به دلیل نارسایی تنفسی قریب الوقوع انتوبه شد. اکوکاردیوگرام انجام شده در آن روز کاهش کسر جهشی (EF) 45 درصد و کاردیومیوپاتی جهانی را نشان داد. پس از زایمان، بیمار دچار افت فشار خون و افت قند خون بود. کورتیزول سرم تصادفی 1.2 میکروگرم در دسی لیتر بود. بیمار پس از یک دوره مصرف کورتیکواستروئیدها از نظر بالینی بهبود یافت. پس از آن، آزمایش تحریک کوسینتروپین نارسایی آدرنال را تایید کرد. هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک پلاسما بیش از 1250 pg/mL بالا بود که نارسایی اولیه آدرنال را تایید می کند. نتیجهگیری: نارسایی آدرنال در دوران بارداری علیرغم نادر بودن آن، میتواند خطر پیامدهای نامطلوب بارداری، عوارض و مرگ و میر را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. تظاهرات بالینی نارسایی آدرنال را می توان با علائمی که معمولاً به بارداری نسبت داده می شود، مبهم کرد. کاردیومیوپاتی حوالی زایمان یک تشخیص طرد پس از رد سایر علل نارسایی قلبی است. مکانیسمهای پیشنهادی مختلفی برای پاتوژنز کاردیومیوپاتی حین زایمان، از جمله فرآیندهای خودایمنی وجود دارد. شناخت این ارتباط احتمالی باید پزشکان را ترغیب کند تا آگاهی خود را از خطر بالقوه ابتلا به کاردیومیوپاتی حین زایمان در زنان مبتلا به سایر شرایط خودایمنی افزایش دهند. برعکس، در زنانی که به کاردیومیوپاتی حوالی زایمان مبتلا می شوند، ممکن است بررسی وضعیت خودایمنی همزمان نیز نشان داده شود. علائم اختصاری: APS = سندرم چند غده ای خودایمنی
چکیده انگلیسی
Autoimmune Polyglandular Syndrome Type 2 In A Patient With Peripartum Cardiomyopathy
ABSTRACT Objective: To present a case of concomitant peripartum cardiomyopathy and autoimmune polyglandular syndrome type 2 during pregnancy. Methods: Clinical presentation during pregnancy and literature review. Results: A 32-year-old woman at 34 weeks gestational age was referred to our hospital out of concern for pre-eclampsia. She had been diagnosed with autoimmune hypothyroidism during pregnancy. During induction of labor, the patient was intubated for impending respiratory failure. An echocardiogram performed that day revealed a reduced ejection fraction (EF) of 45% and global cardiomyopathy. Post-partum, the patient was noted to be hypotensive and hypoglycemic. Random serum cortisol was 1.2 μg/dL. The patient improved clinically after a course of corticosteroids. Subsequently, a cosyntropin stimulation test confirmed adrenal insufficiency. Plasma adrenocorticotropic hormone was elevated >1,250 pg/mL, confirming primary adrenal insufficiency. Conclusion: Despite its rarity, adrenal insufficiency during pregnancy can significantly increase the risk of unfavorable pregnancy outcomes, morbidity, and mortality. The clinical presentation of adrenal insufficiency can be obfuscated by symptoms normally attributed to pregnancy. Peripartum cardiomyopathy is a diagnosis of exclusion after other causes of heart failure are ruled out. There are various proposed mechanisms for the pathogenesis of peripartum cardiomyopathy, including autoimmune processes. Recognition of this possible link should prompt clinicians to heighten their awareness of the potential risk of developing peripartum cardiomyopathy in women with other autoimmune conditions. Conversely, in women who develop peripartum cardiomyopathy, investigation for a concomitant autoimmune condition may also be indicated. Abbreviations: APS = autoimmune polyglandular syndrome