چکیده فارسی
پلاسمافرزیس به عنوان یک درمان اولیه برای هیپرتری گلیسیریدمی شدید، پانکراتیت حاد و کتواسیدوز دیابتی
هدف: هیپرتری گلیسیریدمی شدید (SHTG؛ تری گلیسیرید پلاسما > 1000 میلی گرم در دسی لیتر) یک عارضه نادر اما جدی در کودکان مبتلا به کتواسیدوز دیابتی (DKA) از دیابت نوع 1 کنترل نشده یا تازه شروع شده است. روشها ما مورد یک نوجوان 16 ساله با سوءتغذیه شدید را با سابقه 10 ماهه احتمالی دیابت نوع 2 ارائه میکنیم که با تغییرات سبک زندگی و متفورمین مدیریت شده بود، که با SHTG، پانکراتیت حاد و DKA ارائه شد. در معاینه، شواهدی از لیپمی شبکیه، گزانتومای پوستی یا گزانتلاسما وجود نداشت. او ابتدا با تزریق انسولین و مایعات داخل وریدی درمان شد. علیرغم این درمان، علائم پانکراتیت وی بدتر شد و سطح لیپاز افزایش یافت، که نیاز به 2 دوره پلاسمافرزیس داشت که بلافاصله علائم او برطرف شد و وضعیت بالینی او به طور چشمگیری بهبود یافت. او در روز 5 بیمارستان مرخص شد. در طول بستری شدن در بیمارستان، آنتی ژن سلول جزایر 512، انسولین، گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز 65 و ناقل روی 8 اتوآنتی بادی در حضور انسولینوپنی مثبت بود که با دیابت نوع 1 سازگار بود. ResultsHypertriglyceridemia و هایپرکلسترولمی در طول پیگیری عود نکردند، نشان می دهد که مکانیسم زمینه ای برای SHTG کمبود انسولین است. نتیجه گیری این گزارش از SHTG، DKA، و پانکراتیت در یک نوجوان، شروع ایمن و زودهنگام پلاسمافرزیس را به عنوان یک درمان موثر برجسته می کند. طبق دانش ما، پلاسمافرزیس به ندرت در مراحل اولیه درمان برای نوجوانان مبتلا به SHTG، DKA و پانکراتیت حاد مورد استفاده قرار گرفته است.
کلمات کلیدی:پانکراتیت حاد ، کتواسیدوز دیابتی ، پلاسمافرزیس ، هیپرتری گلیسیریدمی شدید ، دیابت نوع 1
چکیده انگلیسی
Plasmapheresis as an Early Treatment for Severe Hypertriglyceridemia, Acute Pancreatitis, and Diabetic Ketoacidosis
Objective Severe hypertriglyceridemia (SHTG; plasma triglycerides >1000 mg/dL) is a rare but serious complication in children who develop diabetic ketoacidosis (DKA) from uncontrolled or new-onset type 1 diabetes. Methods We present the case of a severely malnourished 16-year-old with a 10-month history of presumed type 2 diabetes managed with lifestyle modifications and metformin, who presented with SHTG, acute pancreatitis, and DKA. On examination, there was no evidence of lipemia retinalis, cutaneous xanthomas, or xanthelasma. He was initially treated with an insulin infusion and intravenous fluids. Despite this treatment, his pancreatitis symptoms worseneed and lipase level increased, necessitating 2 courses of plasmapheresis that immediately resolved his symptoms and dramatically improved his clinical status. He was discharged on hospital day 5. During his hospital admission, islet cell antigen 512, insulin, glutamic acid decarboxylase 65, and zinc transporter 8 autoantibodies were positive in the presence of insulinopenia, consistent with type 1 diabetes. Results Hypertriglyceridemia and hypercholesterolemia did not recur during follow-up, suggesting that the underlying mechanism for SHTG was insulin deficiency. Conclusion This report of SHTG, DKA, and pancreatitis in an adolescent highlights the safe, early initiation of plasmapheresis as an effective treatment. To our knowledge, plasmapheresis has rarely been used so early in the course of treatment for an adolescent with SHTG, DKA, and acute pancreatitis.
Keywords:acute pancreatitis ، diabetic ketoacidosis ، plasmapheresis ، severe hypertriglyceridemia ، type 1 diabetes