چکیده فارسی
نارسایی آدرنال ناشی از پاراکوکسیدیوئیدومیکوزیس: سه گزارش مورد و مرور
چکیده هدف: عفونت های قارچی می توانند غدد فوق کلیوی را تحت تأثیر قرار دهند و باعث نارسایی اولیه آدرنال (PAI) شوند. اگرچه بومی آمریکای جنوبی است، اما پاراکوکسیدیوئیدومیکوزیس (PCM)، که می تواند منجر به PAI شود، با افزایش سفر و مهاجرت بین المللی اهمیت جهانی پیدا کرده است. MethodsThe گزارش حاضر 3 بیمار مبتلا به PAI ناشی از PCM را توصیف می کند. نتایج بیماران در موارد 1 و 2 هر دو بی اختیاری، آستنی، حالت تهوع، هیپرپیگمانتاسیون پوست، افت فشار خون و کاهش وزن را گزارش کردند. امتحانات تکمیلی PAI را به دلیل PCM تأیید کردند. مورد 1 از نظر سرولوژیکی تشخیص داده شد. در مقابل، تشخیص قطعی مورد 2 تنها با بیوپسی آدرنال با هدایت توموگرافی کامپیوتری (CT) پس از سرولوژی منفی برای PCM بدست آمد. مورد 3، مبتلا به دیابت، سابقه آستنی، تهوع و کاهش وزن پس از سینوزیت مداوم داشت. در ابتدا، نتایج سرولوژیک برای PCM منفی بود و بیوپسی با هدایت CT بیمار منجر به بافت ناکافی برای تشخیص قطعی شد. برخلاف فرضیه اولیه آسپرژیلوز تهاجمی، از آنجایی که تنها شواهد اتیولوژیک برای وضعیت بالینی بیمار، سرولوژی های مثبت برای آسپرژیلوس فومیگاتوس بود، بررسی هیستوپاتولوژیک نمونه ارائه شده توسط آدرنالکتومی چپ در نهایت PCM را به عنوان علت PAI در این مورد نیز تایید کرد. نتیجه گیری 3 مورد لزوم بررسی PAI را در صورت وجود یافته های بالینی مشکوک نشان می دهد. آنها همچنین نشان میدهند که عفونتهای قارچی باید در میان فرضیههای تشخیصی در طول بررسی سببشناختی PAI در نظر گرفته شود. در نهایت، آنها به ما می آموزند که تشخیص قطعی PCM ممکن است به تجسم مستقیم پاتوژن نیاز داشته باشد.
چکیده انگلیسی
Adrenal Insufficiency Caused by Paracoccidioidomycosis: Three Case Reports and Review
ABSTRACT Objective Fungal infections can affect the adrenal glands, causing primary adrenal insufficiency (PAI). Although endemic to South America, paracoccidioidomycosis (PCM), which can lead to PAI, has gained global relevance with the increase in international travel and migration. Methods The present report describes 3 patients with PAI caused by PCM. Results Patients in cases 1 and 2 both reported indisposition, asthenia, nausea, hyperpigmentation of the skin, hypotension, and weight loss. Complementary exams confirmed PAI due to PCM. Case 1 was serologically diagnosed. In contrast, the definitive diagnosis of case 2 was only reached by computed tomography (CT)-guided adrenal biopsy after negative serologies for PCM. Case 3, with diabetes mellitus, had a history of asthenia, nausea and weight loss after persistent sinusitis. Initially, serologic results were negative for PCM and the patient's CT-guided biopsy resulted in insufficient tissue to obtain a definitive diagnosis. Contrary to the initial hypothesis of invasive aspergillosis, since the only etiological evidence for the patient's clinical condition were positive serologies for Aspergillus fumigatus, histopathologic examination of the specimen provided by a left adrenalectomy finally confirmed PCM as the etiology for PAI in this case as well. Conclusion The 3 cases illustrate the necessity to investigate PAI whenever there are suspicious clinical findings. They also show that fungal infections should be considered among the diagnostic hypotheses during the etiological investigation of PAI. Finally, they teach us that definitive diagnosis of PCM may require direct visualization of the pathogen.