[ اَ عُ بَ دِلْ لاه ] (اِخ) مولی ابن عباس. تابعی است. او از سلمان و از او یونس بن خباب روایت کند.
لغت‌نامه دهخدا
[ حَ دُلْ لاه ] (اِخ) اردبیلی. یکی از علما و ادبای فارس است که بعلوم ظاهری و باطنی آشنائی داشت. وی در اوایل قرن یازدهم هجری درگذشت. از اوست: آنروز که روی دل بسویم کردی دیدارحریص و وصل جو ...
[ حَ دُلْ لاه ] (اِخ) یکی از مورخان هندوستانست. تاریخی بعنوان تاریخ حمید نگاشته که به «حوادث الخوانین» شهرت پیدا کرد و در سال ۱۸۷۱ م. در کلکته بطبع رسید. (قاموس الاعلام ترکی).
[ عُ بَ دُلْ لاه ] (اِخ) ابن حر الجعفی. مردی شجاع و در شرف، صلاح و فضل از بزرگان قوم خود بود. وی از اصحاب عثمان بن عفان است. پس از قتل عثمان به معاویه پیوست و در جنگ صفین با او بود پس از ق ...
[ عُ بَ دُلْ لاه ] (اِخ) ابن حسن بن حصین العنبری. قاضی و از فقهاء و عالم به حدیث و از مردم بصره بود ابن حبان نویسد. او در فقه وعلم از سادات بصره بود. به سال ۱۵۷ هـ . ق. قضاوت بصره یافت و ...
[ عُ بَ دُلْ لاه ] (اِخ) ابن زیادبن ظبیان البکری مردی شجاع و نزد عبدالملک بن مروان مقرب بود. مصعب بن زبیر را او کشت و سر او را برای عبدالملک فرستاد. سپس با همراهی ابن جارود بر حجاج خروج ک ...
[ عُ بَ دُلْ لاه ] (اِخ) ابن سری بن الحکم. امیر مصر بود. به سال ۲۰۶ هـ . ق. سپاهیان با وی بیعت کردند و مأمون عباسی او را به امارت آنجا بداشت. سپس پاره ای از ولایت مصر را به خالدبن یزید شیب ...
[ عُ بَ دُلْ لاه ] (اِخ) ابن سریح، مکنی به ابوبحیی. رجوع به ابن سریح و نیز الاعلام زرکلی شود.
[ عُ بَ دُلْ لاه ] (اِخ) ابن سعد الزهری البغدادی، مکنی به ابوالفضل. وی قاضی و از رجال حدیث و ثقات بود. دوبار قضاوت اصفهان یافت و مدت آن اندک بود. به سال ۱۸۵ هـ . ق. متولد شد و در ۲۶۰ هـ . ق ...
[ عُ بَ دُلْ لاه ] (اِخ) ابن سلیمان بن وهب، مکنی به ابوالقاسم. وزیر و از اکابر کتاب بود. المعتمد علی اللََّه وی را به وزارت خود برگزید و بعد از وی المعتضد باللََّه نیز وی را بدان سمت ابقا ...
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.