(کُ) (اِ.) دهان، درون دهان.
فرهنگ فارسی معین
[ کُ ] (ع اِ) گلهٔ شتران بسیار. || گوسپندان بسیار. || ریگ بر هم نشسته. || خاک. || گل و لای چسبیده. || خاک نمناک. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).
لغت‌نامه دهخدا
[ کَ اَ تَ ] (مص مرکب) کباب پختن. (بهار عجم) (آنندراج). کباب افکندن. قرار دادن گوشت به قطعات کرده بر آتش بقصد برشته و بریان شدن : حسن می خواهند مستان را به شمع و گل چه کار هر که روشن کرده ...
[ کَ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب) اکل کباب. تناول کردن کباب.
[ کَ رَ / رِ دَ ] (مص مرکب) کباب دررسانیدن. کباب پختن. (بهار عجم) (آنندراج).
[ کَ تَ ] (مص مرکب) کباب کردن : داد لبش چون نمک بوی بنفشه به صبح بر نمکش ساختم مردم دیده کباب. خاقانی.
[ کَ کَ / کِ دَ ] (مص مرکب) برآوردن کباب از سیخ و گوشت از دیگچه (بهار عجم) (آنندراج). به سیخ کردن قطعات گوشت و بر آتش نهادن برای بریان شدن : یک روز نمی کشی شرابی کز لخت جگر کشم کبابی. ظ ...
[ کَ پَ ] (حامص مرکب) عمل کباب پز. پختن کباب. || (اِ مرکب) دکان کباب پزی.
محلی برای تهیۀ کباب [علوم و فنّاوری غذا]
واژه‌های مصوب فرهنگستان
محلی برای تهیۀ کباب [گردشگری و جهانگردی]
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.