[ اَ بِ ] (ع ص) رمنده. وحشی. متوحش. تور.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ ] (ع اِ) جِ بَدء.
[ اَ ] (ع ص، اِ) جِ بِدع.
[ اَ ] (ع ص، اِ) جِ بدَل یا بدیل. عده ای معلوم از صلحا و خاصان خدا که گویند هیچگاه زمین از آنان خالی نباشد و جهان بدیشان برپایست و آنگاه که یکی از آنان بمیرد خدای تعالی دیگری را بجای او بر ...
[ اِ ] (ع مص) بدل کردن. تاخت زدن. دگش کردن. بجای چیزی گرفتن یا دادن یا گذاشتن. || قرار دادن حرفی بجای حرف دیگر برای دفع ثقل و سنگینی. || یکی از اقسام نه گانهٔ وقف مستعمل چون تبدیل تا ...
[ اَ بَ دُلْ بِ ] (ع اِ مرکب، ق مرکب) همیشه. || هرگز.
[ اَ ] (اِخ) از طوائف افغانستان. در زمان نادرشاه در حوالی هرات منزل داشتند و نادرشاه آنان را از سرحد ایران کوچ داده نزدیک قندهار مسکن گرفتند و در سال ۱۱۶۰ هـ .ق . یکی از بزرگان این طائفه ...
[ اَ ] (ع اِ) جِ بَدن. تن ها.
[ اِ بِ ] (ع اِ) کنیز و اسب.
[ ] (اِخ) در مؤیدالفضلا گوید نام رودی و نام شهری است و ظاهراً تصحیف ابرشهر باشد.
[ اَ بِ دْ دَ ] (ع اِ) جِ بدید و بداد.
[ اَ بَ ] (ص نسبی) جاوید. جاویدان. باقی. همیشه در مستقبل. جاودان. جاودانه. جاودانی. که آخر ندارد از حیث زمان. بی کرانه. که معدوم نشود. (تعریفات جرجانی). پاینده. پایا. که همیشه باشد. هرگزی ...