چکیده فارسی
مایکوفنولات موفتیل و پلاسمافرزیس: یک گزینه درمانی برای مقاومت شدید به انسولین ناشی از آنتی بادی های انسولین
مقاومت به انسولین (IR) با واسطه آنتی بادی انسولین (IA) یک وضعیت نادر است که رژیم های سرکوب کننده ایمنی برای آن شرح داده شده است. با این حال، اینها خطر عفونت را افزایش می دهند و ممکن است داروها به طور موثر در بیماران مبتلا به بیماری کبدی متابولیزه نشوند. یک مرد 61 ساله مبتلا به دیابت نوع 2 و IR با واسطه آنتی بادی که به بیش از 800 واحد انسولین روزانه نیاز داشت، با جبران حاد سیروز قبلی خود از کتواسیدوز دیابتی عود کننده مراجعه کرد. تستهای آزمایشگاهی سطح IA >625 میکروU/mL را تایید کردند (مرجع: <5.0μU/mL). روشها پلاسمافرزیس گریز از مرکز و مایکوفنولات موفتیل (MMF) برای درمان بیمار برای دستیابی به کنترل قند خون استفاده شد. پایش مداوم گلوکز برای نظارت بر کنترل قند خون قبل و بعد از درمان انجام شد. ارزیابی آزمایشگاهی شامل سطوح IA، پپتید C، فاکتور رشد شبه انسولین-1، هورمون رشد، کورتیزول بزاقی، ناقل روی 8، آنتی بادی ایزوفرم گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز 65 کیلودالتون و آنتی بادی های سلول جزایر بود. نتایج ما MMF را شروع کردیم و سپس 5 جلسه پلاسمافرزیس را شروع کردیم که منجر به کاهش کلی 77.3 درصدی نیاز به انسولین قبل از درمان پس از 6 ماه بدون اپیزودهای بعدی کتواسیدوز دیابتی یا عفونت شد. سیروز تثبیت شد و بهبود HbA1C از 8.7% (72mmol/mol) به 6.6% (49mmol/mol) و زمان در محدوده euglycemic از 30% تا 61% مشاهده شد. نتیجهگیری این اولین گزارش استفاده از MMF و پلاسمافرزیس گریز از مرکز برای کاهش اثرات IR با واسطه IA در یک بیمار مبتلا به سیروز است. ما مطالعات بیشتری را برای تعیین سودمندی این درمان برای بهبود مراقبت از بیماران در معرض خطر بالای IR با واسطه IA توصیه می کنیم.
کلمات کلیدی:آنتی بادی های انسولین ، مقاومت به انسولین ، مایکوفنولات موفتیل ، پلاسمافرزیس ، دیابت نوع 2
چکیده انگلیسی
Mycophenolate Mofetil and Plasmapheresis: A Treatment Option for Severe Insulin Resistance caused by Insulin Antibodies
Objective Insulin antibody (IA)-mediated insulin resistance (IR) is a rare condition for which immunosuppressive regimens have been described. However, these raise the risk of infection, and the drugs may not be effectively metabolized in patients with liver disease. A 61-year old male with type 2 diabetes mellitus and antibody-mediated IR who required >800 units of daily insulin presented with acute decompensation of his preexisting cirrhosis from recurrent diabetic ketoacidosis. Laboratory tests confirmed an IA level of >625 μU/mL (reference: <5.0 μU/mL). Methods Centrifugal plasmapheresis and mycophenolate mofetil (MMF) were used to treat the patient to achieve glycemic control. Continuous glucose monitoring was implemented to monitor glycemic control pre- and posttherapy. Laboratory evaluation included levels of IA, C-peptide, insulin-like growth factor-1, growth hormone, salivary cortisol, zinc transporter 8, glutamic acid decarboxylase 65-kilodalton isoform antibody, and islet-cell antibodies. Results We initiated MMF followed by 5 sessions of plasmapheresis, leading to an overall 77.3% reduction from pretherapy insulin requirements after 6 months without further episodes of diabetic ketoacidosis or infection. The cirrhosis stabilized, and there was an improvement in HbA1C from 8.7% (72 mmol/mol) to 6.6% (49 mmol/mol) and time in euglycemic range from 30% to 61%. Conclusion This is the first report of MMF and centrifugal plasmapheresis use to mitigate the effects of IA-mediated IR in a patient with cirrhosis. We recommend further studies to determine the utility of this treatment to improve care for patients at high risk for IA-mediated IR.
Keywords:insulin antibodies ، insulin resistance ، mycophenolate mofetil ، plasmapheresis ، type 2 diabetes