(کَ دَ) (مص م.) آکندن.
فرهنگ فارسی معین
[ کَ دَ ] (مص) آکندن. پر کردن. انباشتن. || جای دادن : آنکه اندر جهان ندارد گُنج چون توان آکنیدنش در کُنج؟اوحدی. || به خاک سپردن. دفن کردن. زیر خاک کردن. دفین کردن : مرا مرده در خاک ...
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ کَ دَ / دِ ] (ن مف) افکنده. رجوع به افکنده شود.
[ کَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب) ناآکنیده. ناآکنده.
[ پَ کَ دَ ] (مص) پراکندن : بسا مرد لئیما که می بخورد کریمی بجهان در پراکنید.رودکی. || تخلف کردن. سرپیچی کردن : مرا مرده در خاک مصر آکنید ز گفتار من هیچ مپراکنید.فردوسی. و رجوع به پراکند ...
[ پَ کَ دَ / دِ ] (ن مف) پراکنده. رجوع به پراکنده شود.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.