[ عَ دُلْ لاه ] (اِخ) ابن مسعدةبن مسعود الفزاری. مورخان او را صاحب الجیوش لقب داده اند چه وی در عصر معاویه در جنگ با رومیان فرماندهٔ سپاهیان بود و در خانهٔ فاطمه دختر رسول اللََّه تربیت یافت و سپس نزد علی بن ابی طالب بماند معاویه او را استمالت کرد و او از دشمنان سرسخت علی (ع) گشت. عبداللََّه تا زمان خلافت مروان بزیست و به سال ۶۵ هـ . ق. درگذشت. (از الاعلام زرکلی).