عبداللََّه

معنی

[ عَ دُلْ لاه ] (اِخ) ابن عمربن محمد مشهور به الافیونی. از ادباء و شعراء عصر خود بود. مولد او طرابلس شام است و به مصر رفت و سپس به شام بازگشت و تا پایان عمر در دمشق سکونت جست. وی به سال ۱۱۵۴ هـ . ق. به دمشق درگذشت. از تألیفات اوست: العقود الدریة فی رحلة الدیار المصریة الزهرالبسام فی فضائل الشام. رنة المثانی فی حکم الاقتباس القرآنی. المنحة القدسیه فی الرحلة القدسیه. دیوان شعر و جز آن. (از الاعلام زرکلی).

واژه‌های مشابه

پیشنهاد شما

کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.