[ هِ ] (اِخ) سیف الدین (الملک الـ ...)، مکنی به ابوسعید چقمق. دهمین سلطان ممالیک برجی مصر. او در سال ۸۴۲ هـ . ق. به اتفاق امرا و اعیان دولت پس از جمال الدین یوسف عزیز به حکومت مصر نشست. وی مردی دوستدار علما و کریم و صالح بود و مدت ۱۴ سال با کمال عدالت ملک راند و در ۸۵۷ کناره کرد و تخت ملک به پسر خود ابوالسعادات ملک منصور فخرالدین عثمان گذاشت و بعد از یک ماه وفات یافت. رجوع به قاموس الاعلام ترکی و طبقات سلاطین اسلام لین پول ص ۷۴ شود.