[ اَ بُلْ خَ ] (اِخ) ابن جزری محمدبن محمد. رجوع به ابن جزری شمس الدین ابوالخیر محمد... شود.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بُلْ خَ ] (اِخ) ابن عطار. رجوع به ابن عطار ابوالخیر، و رجوع به نامهٔ دانشوران ج ۱ ص ۲۲۲ شود.
[ اَ بُلْ خَ ] (اِخ) انباری. رجوع به سلامةبن عبدالباقی بن سلامة النحوی الضریر شود.
[ اَ بُلْ خَ ] (اِخ) التیناتی. رجوع به ابوالخیر اقطع... شود.
[ اَ بُلْ خَ ] (اِخ) خمار. رجوع به ابن الخمار ابوالخیر...، و رجوع به حبیب السیر ج ۱ ص ۳۵۶ شود.
[ اَ بُلْ خَ ] (اِخ) کفرطایی. رجوع به سلامةبن عیاض نحوی... شود.
[ اَ بُلْ خَ ] (اِخ) محمدبن عبدالرحمن سخاوی. رجوع به محمد... شود.
[ اَ بُلْ خَ ] (اِخ) محمدبن محمد فارسی، ملقب به تقی الدین. رجوع به محمد... شود.
[ اَ بُلْ خَ ] (اِخ) مصدق بن شبیب بن الحسین صلحی. رجوع به مصدق... شود.
[ اَ بُلْ خَ رِ اَ طَ ] (اِخ) التیناتی. یکی از کبار مشایخ صوفیه، از مردم تینات، قریه ای به انطاکیه، و چون یکدست او بریده بود او را اقطع میخواندند و در سبب بریدن دست او گویند آن وقت که در ...
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.