[ اَ بو یَ ] (ع اِ مرکب) عقعق. (المرصع). عکه. کلاژه. غلبه. کندش. شمشیردنبه. (نطنزی). زاغچه. کلاژاره.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بو یَ ] (اِخ) صاحب حبیب السیر آرد که: در ایام دولت القائم باَمراللََّه محمدبن المهدی مکنت داری ابویزید نام جمعی از اهل سنت و جماعت را با خود متفق ساخته رایت مخالفت قائم بأمراللََّه ر ...
[ اَ بو یَ ] (اِخ) ابن حِنْتِف مازنی. ظاهراً محدث است و از عمارةبن احمر روایت کند و صاحب تاج العروس گوید: و فیه اختلاف کما فی التبصیر.
[ اَ بو یَ ] (اِخ) جلال الدین. صاحب حبیب السیر آرد: او پیوسته به اداء وظائف طاعات و روایت عبادات قیام و اقدام میکرد و بواسطهٔ رعایت احکام شریعت و متابعت سنت حضرت رسالت علیه افضل الصلوة و ...
[ اَ بو یَ ] (اِخ) خالدبن یزید اللؤلؤی. محدث است.
[ اَ بو یَ ] (اِخ) داودبن یزید الأودی. محدث است.
[ اَ بو یَ ] (اِخ) شرحبیل بن المسطبن الأسود الکندی. رجوع به شرحبیل... شود.
[ اَ بو یَ ] (اِخ) ضبی. رجوع به الکنی بخاری شود.
[ اَ بو یَ ] (اِخ) طیفوربن عیسی بن سروشان بسطامی. ملقب بسلطان العارفین. شیخ فریدالدین عطار گوید: قطب عالم بود و مرجع اوتاد و ریاضات و کرامات و حالات و کمالات او را اندازه نبود و در اسرار و ...
[ اَ بو یَ ] (اِخ) عمربن واصل. محدث است.
[ اَ بو یَ ] (اِخ) محمودبن محمد. محدث است.
[ اَ بو یَ ] (اِخ) مخلدبن کیداد الخارجی. ملقب به صاحب الحمار. او بأوّل معلم کتاب بود و در شمائل او گفته اند کوتاه بالا و فربه و چرکین بود و چون پیوسته بر خر نشستی او را صاحب الحمار خواندن ...