چکیده فارسی
یک مورد همیکوره همیبالیسموس دیابتی که توسط هیپوگلیسمی تشدید شده است
هدف ما یک مورد غیرمعمول از همیکوره همیبالیسموس دیابتی (HCHB دیابتی) با علائم مقاوم به درمان سنتی و تشدید شده توسط هیپوگلیسمی را توصیف میکنیم. ارائه مورد یک زن 62 ساله با سابقه 3 ساله دیابت نوع 2 غیر وابسته به انسولین با حرکات چپ، غیرارادی و "تکانی" مراجعه کرد. سابقه شامل مصرف متناقض متفورمین، بیماری عروق محیطی، فشار خون بالا و چربی خون بالا بود. معاینه فیزیکی به عنوان کریه اندام فوقانی و تحتانی چپ ثبت شد. گلوکز خون 776 میلیگرم در دسیلیتر (82-115 میلیگرم در دسیلیتر) بود و اسکن توموگرافی کامپیوتری سر بهعنوان افت نامتقارن هسته عدسیشکل راست خوانده شد. کره طی 48 ساعت پس از انسولین پایه، بولوس و حفظ قند خون از 140 تا 180 میلی گرم در دسی لیتر از بین رفت. پرشدت در تصویربرداری رزونانس مغناطیسی 4 روز بعد ثبت نشد. بیمار دو بار در هفته های بعد برای افزایش دفعات کریا و هیپوگلیسمی 62 میلی گرم در دسی لیتر و 40 میلی گرم در دسی لیتر مراجعه کرد. تکرار تصویربرداری رزونانس مغناطیسی به عنوان شدت گانگلیون پایه سمت راست خوانده شد. دوره های کوتاه هالوپریدول، آلپرازولام، و تیزانیدین و یک دوره 2 هفته ای اولانزاپین هیچ بهبودی در کره به همراه نداشت. دو هفته تترابنازین باعث بهبود کرا شد. با این حال، ضعف باقی مانده و اختلال در راه رفتن ادامه یافت. بحث تشخیص افتراقی برای کره شامل اشکال ارثی و اکتسابی است. HCHB دیابتی یک شکل متابولیکی نادر، اکتسابی است که در افراد مسن تر، زن، دیابتی نوع 2 با کنترل ضعیف گلوکز رخ می دهد. بیمار تشدید کره را در شرایط هیپوگلیسمی تجربه کرد. نتیجهگیری کنترل قند خون در مدیریت طولانیمدت HCHB دیابتی مهم است و این مورد هیپوگلیسمی را به عنوان یک علت بالقوه برای موارد مقاوم نشان میدهد.
کلمات کلیدی:دیابت ، همیبالیسموس ، همی کروئا ، هیپرگلیسمی ، هیپوگلیسمی
چکیده انگلیسی
A Case of Diabetic Hemichorea Hemiballismus Exacerbated by Hypoglycemia
Objective We describe an unusual case of diabetic hemichorea hemiballismus (diabetic HCHB) with symptoms resistant to traditional therapy and exacerbated by hypoglycemia. Case Presentation A 62-year-old woman with a 3-year history of noninsulin dependent type 2 diabetes presented with left-sided, involuntary, “jerking” movements. History included inconsistent metformin use, peripheral vascular disease, hypertension, and hyperlipidemia. Physical exam was documented as chorea of the left upper and lower extremity. Blood glucose was 776 mg/dL (82-115 mg/dL), and head computed tomography scan was read as asymmetric hyperattenuation of the right lentiform nucleus. The chorea dissipated within 48 hours of basal, bolus insulin and maintenance of blood glucose from 140 to 180 mg/dL. Hyperintensities were not documented on magnetic resonance imaging 4 days later. The patient presented twice in the following weeks for increasing frequency of chorea and hypoglycemia of 62 mg/dL and 40 mg/dL. Repeat magnetic resonance imaging was read as right-sided basal ganglia hyperintensities. Short courses of haloperidol, alprazolam, and tizanidine and a 2-week course of olanzapine yielded no improvement in chorea. Two weeks of tetrabenazine did improve the chorea; however, residual weakness and gait dysfunction persisted. Discussion The differential diagnosis for chorea includes hereditary and acquired forms. Diabetic HCHB is a rare, acquired, metabolic form that occurs in older, female, type 2 diabetics with poor glucose control. The patient experienced exacerbations of chorea in the setting of hypoglycemia. Conclusion Glycemic control is important in the long-term management of diabetic HCHB, and this case demonstrates hypoglycemia as a potential cause for resistant cases.
Keywords:diabetes ، hemiballismus ، hemichorea ، hyperglycemia ، hypoglycemia