چکیده فارسی
مصرف بیش از حد انسولین گلارژین و انسولین آسپارت با آنالیز فارماکوکینتیک
چکیده هدف: انسولین گلارژین یک آنالوگ انسولین طولانی اثر با تبدیل زیستی، در محل تزریق، به یک متابولیت فعال اولیه (گلارژین-M1) است. درمان ترکیبی با انسولین آسپارت سریع الاثر رایج است، اما فارماکوکینتیک با دوزهای فوق درمانی گزارش نشده است. ما یافتههای بالینی و فارماکوکینتیک را برای 2 دوره مصرف بیش از حد گلارژین و آسپارت در یک مرد 43 ساله مبتلا به دیابت نوع 1 ارائه میکنیم. روشها: کروماتوگرافی مایع-طیفسنجی جرمی پشت سر هم برای تشخیص و اندازهگیری سطوح M1 و انسولین آسپارت در سرم فردی که دوزهای فوقدرمانی زیادی از این داروها را تجویز کرده بود، استفاده شد. نتایج: اثر طولانی مدت آنالوگ انسولین با سطوح آسپارت قابل اندازه گیری در گردش خون برای روز اول و با گلارژین-M1 تا 5 روز همراه بود. سرعت تزریق دکستروز ارتباط نزدیکی با سطوح گردش آسپارت و گلارژین-M1 داشت. در طول درمان بالینی، غلظت گلارژین نزدیک یا کمتر از آستانه تشخیص بود. چندین پیک متابولیت گلارژین قبل از اینکه کاملاً غیرقابل تشخیص باشد مشاهده شد. مشخصات فارماکوکینتیک مصرف همزمان انسولین آسپارت نیز طولانی شد. نتیجه گیری: این اولین گزارش از مصرف بیش از حد همزمان انسولین گلارژین و انسولین آسپارت است که در آن اندازه گیری مستقیم سرم انسولین گلارژین، متابولیت فعال آن گلارژین-M1 و انسولین آسپارت انجام شد. این مورد نقش قابل توجهی از گلارژین-M1 در شدت و طولانی شدن خطر هیپوگلیسمی در مصرف بیش از حد گلارژین را نشان می دهد. اختصارات: گلارژین-M1 = متابولیت فعال گلارژین-M1 IV = LC-MS/MS داخل وریدی = کروماتوگرافی مایع- طیف سنجی جرمی پشت سر هم LOQ = حد کمیت
چکیده انگلیسی
Insulin Glargine and Insulin Aspart Overdose With Pharmacokinetic Analysis
ABSTRACT Objective: Insulin glargine is a long-acting insulin analogue with biotransformation, at the injection site, to a primary active metabolite (glargine-M1). Combined therapy with rapid-acting insulin aspart is common, but pharmacokinetics with supra-therapeutic doses have not been reported. We present clinical and pharmacokinetic findings for 2 episodes of overdose with glargine and aspart in a 43-year-old male with type 1 diabetes. Methods: Liquid chromatography–tandem mass spectrometry was used to detect and quantitate the M1 and insulin aspart levels in the serum of an individual who administered large supra-therapeutic doses of these medications. Results: Prolonged insulin analogue action was associated with measurable aspart levels in the circulation for the first day and with glargine-M1 for up to 5 days. Dextrose infusion rate correlated closely with the circulating levels of aspart and glargine-M1. Throughout the clinical treatment, glargine concentrations were near or below the threshold of detection. Several peaks of glargine metabolite were observed before it was completely undetectable. The pharmacokinetic profile of the simultaneous insulin aspart overdose was also prolonged. Conclusion: This is the first report of a simultaneous overdose in insulin glargine and insulin aspart where direct serum measurements were made of insulin glargine, its active metabolite glargine-M1, and insulin aspart. This case demonstrates a substantial contribution of glargine-M1 to the severity and prolongation of hypoglycemic risk in glargine overdose. Abbreviations: Glargine-M1 = active metabolite glargine-M1 IV = intravenous LC-MS/MS = liquid chromatography–tandem mass spectrometry LOQ = limit of quantification