معنی

نوک تیز منقار، نوک هلال
سایر معانی: (کالبدشناسی - هریک از برجستگی های تاج دندان) کوهه، پنده، نوک (نوک تیز)، سرتیز، راس، تارک، تیزه، لته، (هریک از پرده های سه گوش دریچه ی قلب) لت، لخت، (معماری - برجستگی محل تلاقی دو یا چند طاق ضربی) تیزه ی جناغ، (ستاره بینی و فالگیری - چند روز حد فاصل بین دو برج) بین البروجین، غره ی برج، (نجوم - هریک از دو شاخ هلال ماه و غیره) تیزه ی هلال، سرداس، (هندسه - نوک منحنی تند) راس منحنی، سرچول، چول سر، غره برج
[دندانپزشکی] نوک تیز منقار، در دندانپزشکی به برجستگی اصلی و گرد سطح جونده دندانهای خلفی و برجستگی لبه تیز دندان نیش گویند.( دندانهای ثنایا cusp ندارند و آسیاها دو تا پنج کاسپ دارند) از همرسی چهار ریج یک کاسپ تشکیل می گردد و آنها را بر اساس موقعیت قرار گیری نامگذاری می کنند.
[زمین شناسی] نیش کنودونت (دیرین شناسی): یک ساختمان تیغ شکل، نیش (دندان نیش) مانند یا مخروطی شکل (که یک دندانچه بزرگ است) که در بالای حفره قائده ای یک موجود کنودونت قرار گرفته است. این سازنده کل عنصر در موجود کنودونت ساده می باشد. نیز ببینید:Anticusp .
[ریاضیات] تیزه، نقطه ی برگشت، نقطه ی بازگشت، بازگشت، تیزی

ترجمه آنلاین

قله

مترادف

واژه‌های مشابه

پیشنهاد شما

کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.