یعقوب
معنی
معنی: نام یکی از پیامبران الهی، پسر حضرت اسحاق و پدر حضرت یوسف ( ع )، به معنی «پاشنه را می گیرد»، ( اَعلام ) ) پیامبر یهود و نیای بنی اسرائیل، ) از حواریان حضرت عیسی ( ع )، معروف به یعقوب اکبر، که به روایت انجیل در پای صلیب حضرت عیسی ( ع ) حضور داشت و در مصر به دار آویخته شد، یکی از رساله های عهد جدید منسوب به اوست، ) یعقوب اصغر: [زنده تا میلادی] یکی دیگر از حواریان حضرت عیسی ( ع )، که به فرمان هِرود کشته شد، ) یعقوب بردعی: [زنده تا میلادی] اسقف سریانی، بطریرک انطاکیه و بنیانگذار مذهب یعقوبی، ) یعقوب بیگ: امیر [، قمری] سلسله ی آق قوینلو، که سلطان حیدر صفوی را شکست داد و کشت، به دست یکی از همسرانش مسموم شد، ) یعقوب رهاوی: [حدود، قمری] اسقف یعقوبی، نحوی، مورخ و فیلسوف سریانی، مؤلف نخستین دستور زبان سریانی، ) یعقوب لیث: نخستین امیر [، قمری] و بنیانگذار سلسله ی صفاریان، بخشی از افغانستان کنونی را فتح کرد، سپس سلسله ی طاهریان را برانداخت، در جریان حمله به عراق در خوزستان درگذشت، ( عبری ) به معنی ' پاشنه را می گیرد '، ( در اعلام ) یکی از اجداد عبرانیان و پسر اسحاق پیغمبر و پدر حضرت یوسف و ملقب به اسرائیل است، آنکه پاشنه را می گیرد، نام پسر اسحاق ( ع ) و پدر یوسف ( ع )، پیامبری که به آزمایشهای سخت مبتلا شد و صبر او معروف است