اسم: نیما (پسر) (مازندرانی، فارسی) (تاریخی و کهن، طبیعت) (تلفظ: nimā) (فارسی: نيما) (انگلیسی: nima)
معنی: تخلص شعری علی اسفندیاری ( نیما یوشیج )، عادل، نامور، نیمه ماه، کوچک، نام کوهی است حوالی نور، ( اَعلام ) ) نام یکی از اسپهبدان تبرستان، ) تخلص شعری علی اسفندیاری ( نیما یوشیج ) [، شمسی] شاعر ایرانی و بنیانگذار شعر نو فارسی، دیوان شعر، مقاله ها و یادداشتها و نامه هایش چاپ شده است، تخلص شعری علی اسفندیاری ( نیما یوشیج ) شاعر نوپرداز ( ـ )، نام آور و نامور، علی اسفندیاری متخلص به نیما یوشیج شاعر معروف ایرانی قرن چهاردهم