یهودای مکابه
معنی
[ یَ یِ مَ کْ کا بَ / بِ ]
(اِخ) ناجی و سردار جنگی و شجاع یهود
متولد در حدود ۲۰۰ ق.م. و مقتول در سال
۱۶۰ ق.م. وی در سال ۱۶۵ ق.م. پس از مرگ
پدرش ماتاتیاس که یهودیان را علیه شاه
وقت سوریه (آنتیوخوس اپی فان) وادار به
شورش کرده بود، سرکردگی شورش یهودیان
را به عهده گرفت و رشادتهای بسیاری به
خرج داد و سپاهیان پادشاه سوریه را در
نزدیک حبرون به سختی شکست داد. سال بعد
(۱۶۴ ق.م.) مرگ آنتیوخوس پادشاه سوریه
دررسید و یهودا اورشلیم را متصرف شد و
هدایای زیادی وقف معبد اورشلیم نمود. دو
سال بعد (۱۶۲ ق.م.) جنگ دیگری بین
سپاهیان پادشاه جدید سوریه (دمتریوس
سوته) و یهودا درگرفت. یهودا ابتدا فاتح شد
ولی پس از چندی گرفتار سپاهیان نیرومند
پادشاه سوریه شد و مقتول گردید (۱۶۰ ق.م.).
در ادبیات و نوشته های تعدادی از نویسندگان
غربی، یهودای مکابه به عنوان نمونهٔ شجاعت
و رشادت معرفی شده است.غ