[ یَ / یِ فَ ] (ص مرکب) ذوفن. متخصص. (یادداشت مؤلف). بی نظیر و کامل در یک فن : ای ذونسب به اصل در و ذوفنون به علم کامل تو در فنون زمانه چو یکفنی. منوچهری. خجسته ذوفنونی رهنمونی که در هر فن بود چون مرد یکفن. منوچهری. آیا به چه فن تو را توان دیدن ای در همه فن چو مردم یکفن.انوری. وز آن سپس به جوان دگر گذر کردم که بود در همه فنی چو مردم یکفن.انوری. روبه یکفن نفس سگ شنید خانه دو سوراخ به واجب گزید.نظامی. پذیرفته از هر فنی روشنی جداگانه در هر فنی یکفنی.نظامی. یک تنم بهتر از دوازده تن یکفنی بوده در دوازده فن.نظامی. || که تنها یک فن بداند. که آگاهی مختصر از فنون داشته باشد. کم اطلاع. مقابل بسیارفن و ذوفنون : زین فروتر شاعران دعوی و زو معنی پدید وین حکیمان دگر یکفن و او بسیارفن. منوچهری. چو هر ذوفنونی به فرهنگ و هوش بسا یکفنان را که مالیده گوش.نظامی.