[ یَ حْ یا ] (اِخ) ابن محمدبن یحیی، مکنی به ابوزکریا و معروف به حیکان، امام اهل حدیث و امام زادهٔ آنان در نیشابور بود. به عراق سفر کرد و از احمدبن حنبل و جز وی حدیث شنید. در جنگ با سپاه احمدبن عبداللََّه خجستانی گرفتار شد و به زندان افتاد و خجستانی در زندان او را کشت (سال ۲۶۷ هـ . ق). (از اعلام زرکلی).