یائیر
معنی
(اِخ) صاحب کتاب قاموس گوید: یائیر
به معنی کسی که خداوند او را منور کرده است.
۱ -پهلوانی که در ایام موسی بوده پدرش از
سبط یهودا و مادرش از سبط منسی خوانده
شده است. (اول تواریخ ایام ۲:۲۱ و ۲۲) و در
«سفر اعداد ۳۲:۴۱» پسر منسی خوانده شده
است و حال آنکه نوهٔ ماکیربن منسی بود و این
مطلب در میان نسب نامه های یهود معمول بود
که مسیح نیز پسر داود خوانده میشود. خلاصه
یائیر تمام شهرهای ارچوب را که ۲۳ شهر بود
گرفت لجاه و قسمتی از جلعاد (عجلون) و
باشان (حوران). (سفر تثنیه ۳:۱۴) و (صحیفهٔ
یوشع ۱۳:۳۰) که تماماً ۶۰ شهر باشد و آنها را
باشان حووت یائیر یعنی دهات یائیر نامیدند.
۲ -جلعادی از سبط یساکر که ۲۲ سال
قاضی اسرائیل بود. (سفر داوران ۱۰:۳ -۵)
وی را ۳۰ پسر و هر یک را شهری در جلعاد
بود و این شهر را نیز حووت یائیر یعنی دهات
یائیر می نامیدند. (قاموس مقدس ص ۹۳۷).