[ صِ یِ جَ ] (اِخ) میرزا امام وردی بیک. اصلش از ایران است و در شاهجهان آباد متولد شد و هم بدانجا نشو و نما یافته و در سخن سنجی طبعی موزون و فکری خوش داشت و مشق سخن به خدمت شمس الدین فقیر میگذرانید و در خوشنویسی، علم موسیقی و فن تیراندازی هم مردی خوش سلیقه بود چون نسبت ارادت به خدمت شاه واصل داشت بهمان سبب واصلی تخلص کرد و با نواب شیرافکن خان باسطی در لکهنو بخوبی زندگی میکرد و در اواخر قرن دوازدهم درگذشت. این چند بیت ازوست: خوش آن نشاط که در پای خم ز هوش روم برون ز میکده همچون سبو به دوش روم. * هزارساله بروی تو گر نظاره کنم چو یک نظر روی از دیده سینه پاره کنم. (از تذکره نتایج الافکار ص ۷۶۹).