[ بِ ] (ع ص) درخشان. (المنجد). و رجوع به منتهی الارب شود.
لغت‌نامه دهخدا
[ بِ صی ی ] (ص نسبی) منسوب است به وابصة. (انساب سمعانی).
[ بِ صی ی ] (اِخ) عبداللََّه بن خالدالوابصی از عبداللََّه بن حارث بن هاشم روایت دارد. سعیدبن ایوب از او روایت کند. (انساب سمعانی ص ۵۷۵).
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.