[ رُدْ دی ] (اِخ) محمدبن حاج شرف الدین عثمان خراسانی [ مولانا ]، ملقب به نورالدین. از دانشمندان و زهاد قرن ششم هجری است. پس از مسافرتهائی به شیراز رسید و در آنجا مقیم گشت و به تدریس و تصنیف پرداخت و به سال ۷۴۲ هـ . ق. در همانجا وفات یافت. کتاب لطائف التفسیر و نیز کتاب الزبدة فی احادیث سیدالمرسلین از تصانیف اوست. رجوع به شدالازار صص ۷۹ - ۸۰ شود.