نجار شروان

[ نَ جْ جا رِ شَ رْ ] (اِخ) کنایه از امام خاقانی شاعر معروف است، چرا که پدر او پیشهٔ نجاری داشت. (از غیاث اللغات) (از آنندراج). رجوع به خاقانی شود.