[ شِ ] (حامص مرکب) ناشناس بودن. غریب بودن. سرشناس و معروف نبودن. گمنامی. عدم معروفیت. || ناشناختن. نشناختن و بدین معنی با کلمات ذیل به صورت پساوند ترکیب شود: خداناشناسی. حق ناشناسی. نمک ناشناسی. || امتناع از شناسائی. نادانی. || روستائی. (ناظم الاطباء).