نادیده‌روزگار

[ دی دَ / دِ ] (ص مرکب) نامجرب. تجربه نیاموخته. جوان کار نادیدهٔ نورس : نادیده روزگارم از آن رسمدان نیم آری بروزگار شود مرد رسمدان. ابوالمعالی رازی.