[ زَ / زِ ] (ص مرکب) زن ثیب. زن مرددیده. که دوشیزگی وی زایل شده باشد. (ناظم الاطباء). غیر باکره. که بکارت وی را برده باشند. که دختر نباشد. مقابل دوشیزه. رجوع به دوشیزه شود.