[ سِ ] (ع ص) نعت فاعلی از ایساع به معنی بادسترس و توانگر. ج، موسعون : {/B«وَ اَلسَّمََاءَ بَنَیْنََاهََا بِأَیْدٍ وَ إِنََّا لَمُوسِعُونَ» ۱-۷۵۱:۴۷/}(قرآن ۵۱/۴۷)؛ ای اغنیاء قادرون. (منتهی الارب)... {/Bوَ مَتِّعُوهُنَ عَلَی اَلْمُوسِعِ قَدَرُهُ ... ۱۴-۱۸۲:۲۳۶/}(قرآن ۲/۲۳۶). توانگر و قادر و توانا و قوی. (از ناظم الاطباء). بادسترس و توانگر. (آنندراج).