[ مُ تَ زِ لَ / لِ یِ عَ / عِ ] (اِخ) کسانی از معتزله که با شيعه در مسئلهٔ امامت‌ قريب‌العقيده بوده و يا شيعيانی که در بعضی از اصول به عقايد اهل اعتزال نزديک می‌شده‌اند. (خاندان نوبختی ص 264). و رجوع به معتزله‌ شود.