[ مُ تَ رِ ] (ع ص) نعت فاعلی از استفراغ. تهی نمایندهٔ معده از افزونیها. (از منتهی الارب). قی کننده. (از اقرب الموارد). آنکه قی می آورد. (ناظم الاطباء). شکوفه کننده. || آنکه نهایت کوشش و جهد خود برای انجام کاری به کار برد. (از اقرب الموارد).