[ مُ خَ بْ بِ ] (ع اِ) نام روزگار است. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). روزگار. (ناظم الاطباء). || (ص) تباه خردکننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). فاسدکنندهٔ خرد و عقل. (ناظم الاطباء). || تباه کننده و فاسدکننده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). || ناقص اعضاکننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). قطع کنندهٔ یکی از اعضا. (ناظم الاطباء). || (اِ) طالع و بخت. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به مادهٔ قبل شود.