(ترکی، ص مرکب، اِ مرکب) آتاش. سمیّ. همنام : گر کار بنامستی از آداشی عمّر فرزند تو با عمّر بودستی هموار. ناصرخسرو. رجوع به آتاش شود.
لغتنامه دهخدا
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.