مجوبة

لغت‌نامه دهخدا

معنی

[ مُ جَ و وَ بَ ] (ع ص) ارض مجوبة؛ زمینی که بر آن جابجا باران باریده باشد. (منتهی الارب) (آنندراج). مؤنث مجوب و گویند: ارض مجوبة؛ زمین جابجا باران رسیده. (ناظم الاطباء).

پیشنهاد شما

کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.

واژه‌نامه‌ها

پیشنهاد واژه جدید ثبت گزارش