[ لُ فُدْ دی ] (اِخ) میرزا لطف الدین شکراللََّه تبریزی (۱۰۹۵-۱۱۶۴). تخلص وی مخمور. از شعرای قرن دوازدهم هجری است و این دو بیت او راست: تعجب نیست بدطینت اگر حاجت روا گردد که زخم کهنه را خاکستر عقرب دوا گردد ز دونان کی به خود درماندگان را کار بگشاید گره امکان ندارد باز با انگشت پا گردد. (از دانشمندان آذربایجان صص ۳۳۹-۳۴۰).