گنه اندوختن

[ گُ نَ هْ اَ تَ ] (مص مرکب) پی درپی گناه کردن. گناه بسیار کردن : گر نظر صدق را نام گنه می نهی حاصل ما هیچ نیست جز گنه اندوختن. سعدی.