[ گَ زَ / زِ ] (اِ مرکب) مار زهردار بود: چه کردی زبان بر بدی کامکار چه در آستین داشتی گرزه مار.سنایی. ز من بگذر که من خود گرزه مارم بلی مارم که چون او مهره دارم.نظامی. رجوع به گرزه شود.