گچیان
معنی
[ گَ ] (اِخ) دهی است از بخش
پشت آب شهرستان زابل، ۴۰۰۰گزی شمال
بنجار و ۴۰۰۰گزی راه مالرو جلال آباد به
زابل. جلگه، گرم معتدل و سکنهٔ آن ۹۳۶ تن.
آب آن از رودخانهٔ هیرمند. محصولات آن
غلات و لبنیات. شغل اهالی زراعت، گله داری
و صنایع دستی آنان گلیم و کرباس بافی است
و راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران
ج ۸).