گاه‌جوی

(نف مرکب) آرزوکنندهٔ تاج و تخت. جستجوکنندهٔ سریر سلطنت و شاهی : از ایران سوی روم بنهاد روی پدر گاه جوی و پسر راه جوی.فردوسی.