[ گُ ] (حامص مرکب) در تداول عامه، فراخ کونی. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به مدخل قبل شود. || کنایه است از تنبلی. کاهلی. (فرهنگ فارسی معین). بیکارگی. (فرهنگ لغات عامیانهٔ جمالزاده).