[ کَ فَ ] (نف مرکب) آنکه برای مردگان کفن سازد. (فرهنگ فارسی معین): هر آن مام کو چون تو زاید پسر کفن دوز خوانیمش و مویه گر.فردوسی. کفن دوز بر وی ببارید خون بشانه زد آن ریش کافورگون.فردوسی. - کفن دوزی؛ عمل و شغل کفن دوز. (فرهنگ فارسی معین). - || دکان کفن دوز. (فرهنگ فارسی معین).