کفأة
معنی
[ کَ / کُ ءَ ] (ع اِ) بار خرمابن در سال
آن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). بار
خرمابن در یک سال. (از ناظم الاطباء). بار
آن سال درخت خرما. (شرح قاموس).
|| منافع کشت زمین در سال آن. (از منتهی
الارب) (از اقرب الموارد). منافع زمین کشت
در یک سال. (از ناظم الاطباء). کشت سالانهٔ
زمین. (از شرح قاموس). || منافع نتاج
شتران در همان سال یا نتاج سپس گذشتن
یک سال یا زیاده از آن. (از منتهی الارب) (از
اقرب الموارد). نتاج شتران در یک سال. (از
ناظم الاطباء). در شتر زائیدن یا زائیدهٔ آن
سال است بعد از گردیدن آن سال یا بیشتر.
(شرح قاموس). یقال: منحه کفأة غنمه؛ یعنی
داد او را شیر و بچه و پشم یک سال گوسفندان
خود را تا از آنها منتفع شود و پس از گذشتن
یکسال و بردن این منافع گوسفندان را
بازگرداند. (منتهی الارب) (از شرح قاموس)
(ناظم الاطباء). و رجوع به منتهی الارب و
اقرب الموارد شود.