[ کِ / کُ یِ ] (ص) درخورد و لایق باشد. (برهان). لایق و درخور و در ادات به کاف فارسی آورده است. (از انجمن آرا) (آنندراج). درخور. لایق. سزاوار. (ناظم الاطباء). || (اِ) چوبی را نیز گویند که خر و گاو را بدان رانند و به کاف فارسی هم آمده است. (برهان). چوبی که بدان ستور را رانند. (ناظم الاطباء). گزایش. (حاشیهٔ برهان چ معین). رجوع به گزایش شود.