[ کَ گُ دَ ] (مص مرکب) کران جستن. گوشه گرفتن. دوری گزیدن از خلق. (از فرهنگ فارسی معین): من کنم یاری طلب هرگز مدان کز طلب کردن کران خواهم گزید.خاقانی. از صحبت خلق امان بجستی از قربت شه کران بجستی. خاقانی (تحفةالعراقین).