[ کَ ] (ع اِ) جِ کِرزین. بمعنی تبر یا تبر بزرگ و فی حدیث ام سلمه ما صدقت بموت النبی صلی اللََّه علیه و سلم حتی سمعت دفع الکرازین؛ ای وقِعها فی حفر قبره. (از منتهی الارب). || جِ کَرزن. یا کِرزن. (اقرب الموارد). رجوع به کرزن و کرزین شود.