کاسپین
معنی
[ یَ ] (اِخ) نام طایفه ای بوده که در
سواحل جنوبی بحر خزر سکنی داشته اند.
(التدوین). طایفهٔ کاسپین که از شعب مارد یا
مازد است از شعب دیگر جری تر و پر دل تر
بوده اند و غالباً از کوهستان مازد تجاوز کرده
بطرف جلگه های سمت جنوب کوه مازد
بتاخت میرفته اند و شهر قزوین را بعضی از
محققین مسکن طایفهٔ کاسپین میدانند.
(التدوین). پروفسور هرتسفلد گوید: اگر اسمی
باید به سکنهٔ ایران قبل از آریائی ها داده شود
کلمهٔ کاسپین شایسته است. ریشهٔ این کلمه را
ما میتوانیم در بسیاری از نقاط ایران بیابیم و
روشن تر از همه در بحر کاسپین (خزر) است
بنا بر رأی هانری فیلد ریشهٔ کاسی همان
کاسپی است. اصل کاس بوده در حالت جمع
کاسیپ میشده (بنابر نقل یونانیان). (کرد و
پیوستگی نژادی او ص ۲۳۴).