[ قَ لَ دَ ری یا ] (اِ) (اصطلاح شعرا) تهانوی آرد: قلندریات آن است که شاعر در شعر مخالف عرف و عادت آرد و ترک مبالات کند هرچه از آن احتراز شاید بر آن اقدام کند و اوصاف اهل صلاح عار کند بل ظاهر شریعت را مخالفت از کمال پندارد و موجب ترقی انگارد مانند: ما عاشقیم و درد بنزدیک ما دواست دولت همه فقیری و راحت همه بلاست گر عاشقی ز درد و بلا میکند گریز مطلوب ما همانست بتانیش در کجاست. (کشاف اصطلاحات الفنون).