قرقوبی
معنی
[ قُ ] (اِخ) محمدبن محمودبن
حسین بن محمدبن حامد، مکنی به ابوعبداللََّه.
از خطیبان و سخنوران بود و شعر خوب
میگفت. ابوالفضل محمدبن ناصر سلامی
قطعاتی از اشعار او را نوشته است. وی به سال
۴۶۹ هـ .ق. به بغداد آمد و به شهر خود برگشت.
(انساب سمعانی). و در لباب الانساب آرد وی
به سال ۵۰۹ به بغداد وارد شد.
(لباب الانساب).