[ عَ ] (اِخ) محمدبن هبةاللََّه بن احمدبن یحیی بن زهیر، مکنی به ابوغانم. از خاندان بنی العدیم. فقیهی است فاضل، عابد، عفیف، زاهد. وی پس از فوت پدر به قضاوت و خطابت و امامت حلب و نواحی آن منصوب گردید و به عمارت مسجد حلب پرداخت و پس از سال ۵۱۸ هـ . ق. که حلب در محاصرهٔ فرنگیها بود، وفات یافت. (معجم الادباء چ مصر ج ۱۶ ص ۵ و ۳۰) (ریحانة الادب ج ۶ ص ۸۲).